می شمارم.
روزهای تقویم اتاقم را خط می زنم
هر از گاهی هم شیطنت میکنم
عقربه های ساعت دیواری را جلو می برم تا شاید زمان زودتر بگذرد و..
تقویمم دیگر به سیاهی میزند
ساعت دیواری هم از کار افتاده
و من هنوز عاشقانه می شمارم و خط میزنم و شیطنت می کنم...
هنوز هم منتظرم به امید آنکه لحظه ها بگذرند و
بالاخره برسم به روزی که دوباره چشمهایت را همانقدر عاشق
دستانت را همانقدر مشتاق
وجودت را همانقدر دوست داشتنی ببینم
و فراموش کنم آنچه را که بر من گذشت...
نظرات شما عزیزان:
|
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند