نگران من نباش..
من انقدر امروز و فرداهای نیامده ام را دیده ام که دیگر هیچ وعده ی بی سرانجامی خواب و خیال آرزویم را آشفته نمیکند...
حالا یاد گرفته ام که فراموشی دوای درد همه ی نیامدن ها و نداشتن ها و نخواستن هاست..
یاد گرفته ام که از هیچ لبخندی خیال دوست داشتن به سرم نزند
یاد گرفته ام که بشنوم و به روی خودم نیاورم که فرداها هیچوقت نمی آیند...
نظرات شما عزیزان:
|